Τα παιδιά στους δρόμους

Τα παιδιά τρέχουν

"Στους δρόμους, στους δρόμους!"

Σου φωνάζουν

Γυρνάς γύρω να κοιτάξεις

Μια πόλη άδεια

Μια ψυχή άδεια

Όλα έρημα και γκρίζα.

Τα παιδιά παίζουν

"Στους δρόμους, στους δρόμους!"

Σου κράζουν

Κάνεις ένα βήμα

Και βουλιάζεις

Στην κινούμενη άσφαλτο

Που απλόχερα σου 'θεσαν να ζεις

Πασχίζεις να σφυρίξεις

Ήχος δε βγαίνει

Σαν λιώνεις νωθρά

Μα ούτε να μιλήσεις μπορείς!

Σου κλέψαν τη λαλιά

Οι φονιάδες της πλατείας.

"Στους δρόμους, στους δρόμους!"

Σε τραβάνε απ' το πόδι τα παιδιά

Κλαίνε μ' όνειρα δάκρυα

Σπαράζοντας που δεν κουνιέσαι

Ουρλιάζοντας που χάνεσαι

Σου χαλάνε το κοστούμι

Μόνο αυτό συλλογιέσαι

Κι ας μη το θες

Κι ας μην το είδες

Κι ας μην το διάλεξες.

Τα παίρνεις αγκαλιά

Τα παιδιά παγώνουν

Η πικρία σου τα πνίγει

Τα παιδιά τώρα δεν τρέχουν

Είναι νεκρά.

g.