Αυγή

Η πρώτη ηλιαχτίδα σαν ξημερώνει είναι η πιο φωτεινή.

Πιο φωτεινή κι απ' τον μεσημεριανό καλοκαιρινό ήλιο.

Η ζέστη της δε σε πνίγει.

Σε μεστώνει με μια αίσια θέρμη, σαν διώχνει το σκοτάδι.

Σου ψιθυρίζει είμαι εδώ τώρα, μη φοβάσαι.

 Κάθε πρωί που ξημερώνει μ' αρέσει να τα λέω μαζί της.

Είναι μια σιγουριά.

Το δικό μου νήμα για το αύριο.

 Ξέρω πως το σκοτάδι θα φύγει.

Και θα 'ρθει στη θέση του η φίλη μου η ηλιαχτίδα.

Που τα λέω μαζί της όταν δεν πολεμάω τον θάνατο.

Ο ζήλος μου γίνεται φλογισμένο δόρυ της χαρούμενης ελπίδας σαν ξημερώνει.

Σαν η πρώτη αυτή ηλιαχτίδα μ' ανταμώνει.

g.